پاپیتال

چقدر این روزها احساس خستگی میکنم

میدونید، من، آدمی که عاشق تنهایی هام هستم و مث‌لاکپشت زودی میرم تو لاک خودم

اینروزها مجبورم یکی رو تحمل کنم که هیچ وجه مشترکی باهاش ندارم

سخته بشینم تو اتاق و یا تو آفیس، اونم‌مث سریش بچسبه بهم

چقدر سخته واسم

خسته ی حرفهای بیخودم

دلم میخواد رو‌کاناپه ولو‌بشم و واسه چند دقیقه هم شده چشام و ببندم که نمیشه

باز دارم نق میزنم

اینم میگذره، ولش کن

چقدر واسه تنهایی ام دلم تنگه